Sinds gisteren voel ik me beroerd. Toen ik met mijn baasje terugkwam uit het bos, kwam al mijn eten van die ochtend er weer uit. Daarna wilde ik naar buiten, want er kwam nog meer. Ik moest weer naar binnen, want mijn baasje ging zonder mij weg. Gelukkig was hij weer snel terug. Kon ik weer naar buiten om opnieuw te braken. Mijn baas nam me mee naar het ballenveld, Ik had wel zin, maar geen puf. We gingen snel weer naar huis. Na een tijdje keer ging het iets beter, ik hoefde niet meer te braken, maar ik hoefde geen eten. Ik voelde me lamlendig.
Nadat mijn baas wel gegeten had, gingen we naar buiten, maar van mij hoefde het niet. Ik had wel dorst gekregen en dronk de halve waterbak leeg. Ik wilde naar buiten, want binnen was het warm. Toch riep mijn baas me elke keer om binnen te komen. Dat deed ik mooi niet. Ik ging naar de poort, want ik wilde naar de uitlaatplaats. Mijn baas mee. Ik zal de details besparen, maar een waterval is er niets bij.
Vannacht ging het goed en ook vandaag ging het iets beter. Gelukkig was mijn bazin er de hele dag. Ik heb een klein beetje rijst gehad en had wel zin in ballen gooien. Ook nog een enkel brokje gehad. Hopelijk gaat het morgen beter.
