Pauze tijdens het steppen

Vandaag weer gestept met mijn hondenvrienden. In het begin gingen we als een speer achter elkaar aan over smalle paadjes. Onze baasjes moesten goed sturen. Na een paar kilometer werden we wel wat vermoeider. We hadden dorst, maar het duurde wel lang voordat we eindelijk water vonden. We dompelden ons in het water om af te koelen. Daarna weer verder. Voordat we weer terug waren kregen we het nog aan de stok met drie Duitse herders. Dat was even spannend omdat Kenny gegrepen werd. Ik pakte er een in zijn nek om te helpen. Wij zaten natuurlijk nog vast en de herders liepen los. Gelukkig stuurde hun baas ze achter het hek.

Steppen Hoog Buurlo en Radio Kootwijk

Vanochtend kreeg ik weer mijn andere halsband om. Ik weet nog niet met welke reden. We gingen nl. gewoon met de auto en ik dacht naar het hondenbos te gaan, want ik ken de weg er naartoe. Ik begon al een beetje te piepen in de auto. Maar mijn baas sloeg af en we gingen een andere weg in. Hmmm.
Na een paar bochten (ik ben niet goed in tijd uitdrukken) stopten we. We liepen wat rondom de auto en op een klein bospad. Was dat alles? Nee.
Even later kwam er een busje aan. Ik ben altijd gefocussed op busjes, want daar kunnen mijn hondenvrienden in zitten. Ik moest gaan zitten en keek naar het busje. En toen herkende ik Erwin. Ik begon te blaffen van opwinding. De deur ging open en Marta, Mirza, Kenny en de anderen kwamen eruit. Nu legde ik het verband: andere halsband = steppen.
En voordat ik eens voor de step stond, het leek wel een eeuwigheid te duren. Ik was als laatste aan de beurt. Ik blafte alle dieren in de wijde omtrek wakker en ik trilde van opwinding.
Eindelijk gingen we dan.

Steppen over de Veluwe

Vandaag weer een geweldige stepdag gehad met al mijn vrienden. Kenny voorop en wij erachter aan. Rennen maar! Ook over het ijs geweest.

klik hier voor meer foto's

Kootwijkse sneeuw

Het was best een lange tocht in de auto (normaal zijn we met 10 minuten in het bos), maar eindelijk waren we er........ dacht ik. Ik sprong uit de auto en ging door het hekje. Heerlijk in de sneeuw. Maar we gingen niet verder. Mijn baas liep een eindje mee, maar toen moesten we weer terug. En ik moest de auto weer in. Omgekeerde wereld. Lang rijden, kort wandelen in plaats van kort rijden, lang wandelen.

Marte en Gido

Maar na een klein stukje in de auto mocht ik er weer uit. En toen zag ik waarom. Daar kwam de bus van Erwin. Met Kenny en mijn andere maatjes. Ik ging er gelijk met Kenny vandoor. Ah, we gingen toch een lange wandeling tegemoet.

Kenny

Af en toe had ik pijn aan mijn poten en liep ik moeilijk. Mijn baas haalde dan het ijs tussen mijn tenen vandaan.