Het hout niet op

Sinds een tijdje is de bal taboe. Eigenlijk sinds ik bij de dierenarts ben geweest. Mijn baasjes hebben hem niet meer bij zich of ze zijn op. Ik kijk mijn baasjes af en toe aan om ze eraan te herinneren dat ze met de bal moeten gooien, maar er gebeurt niets. Ik moet dus zelf op zoek naar een alternatief. Nu vind ik dat niet heel erg, want in het bos heb ik een andere ontspanning gevonden: hout. Ik loop met complete boomstronken. Het liefst heb ik ze zo groot mogelijk. Ik kan er erg druk mee zijn. Ik sleep ze tijdens de wandeling mee. Soms een klein stukje en dan vind ik weer een nieuwe, of soms de hele wandeling met dezelfde. Ik loop een stuk, laat het hout vallen, ben er boos op, raap het op en loop weer een stuk. Ik krijg het er warm van.

Bowy mijn nieuwe vriendje

Ik heb er sinds vandaag weer een vriendje bij. Ik zeg vriendje, want soms zag ik hem niet. Hij woont bij Tanja, Eddie, Britt en Maud. Ooit woonde Jari hier ook, maar hij is nu in de hondenhemel. Gelukkig heb ik hier nu een nieuwe vriend. Het was heel gezellig. In het begin blafte Bowy heel hard tegen me. Zeker een beetje bang, maar ik ben heel goed met puppy's. Af en toe greep hij me bij mijn poten en soms probeerde hij me in mijn staart te happen. Ik had cadeautjes voor hem meegenomen. Die vond ik zelf ook leuk, dus speelde ik er af en toe mee. Was ik weer even terug naar de puppytijd.

Dierenarts drama

De dierenarts en ik zijn geen vrienden. 

Ik had het al weer in de gaten bij het uit de auto springen. Ik was bij de dierenarts. Dus ging ik mooi de andere kant op en deed ik of ik moest plassen. Mijn baasje liep mee dus hij trapte er in. Eén keer geplast liep ik terug naar de auto en keek naar mijn baas. Ik wilde de auto weer in. Maar deze keer trapte mijn baas er niet in. Ik moest mee naar binnen. Bij de deur gekomen deed ik nog een poging om te terug te gaan, maar helaas, niet dus.

Eenmaal binnen moest ik wachten en heb ik een labradorpuppie ontmoet. Toen op de weegschaal. Vond ik ook niet leuk. Ik had al veel snoepjes gekregen en dus deed ik maar wat mijn baas wilde.

Nou, toen kwam de dierenarts. Ik blaffen naar hem, maar ik moest toch mee. Eenmaal binnen mocht ik los en ging ik snuffelen terwijl mijn baas met de dierenarts praatte. De assistente kwam binnen en daarvan kreeg ik een koekje. Ik heb haar al vaak gezien en vindt haar leuk.

Mijn baas lokte me en hield me ineens stevig vast. De dierenarts kwam er ook bij. Ik wurmde me los. Niet één keer, maar wel drie keer. Toen hielden ze op.

Even later gingen we de kamer uit en stond mijn baas nog even te kletsen met de assistente. Ik bemoeide me er ook nog even mee.

Eindelijk gingen we.Thuis gekomen had ik enorme honger, want ik had vanmorgen niet gegeten. Gelukkig kreeg ik een enorme bak vol met brokken. Heerlijk!

En daarna, eindelijk rust.