zondag 31 januari 2010

Poseren (2)

Vandaag met mijn baasjes naar het bos gegaan. We hebben ver gewandeld en ik heb veel met de bal gespeeld. Tussendoor moest ik elke keer netjes gaan zitten. Gisteren moest dat ook al toen ik alleen was met mijn baas. Één keer is leuk, maar na een paar keer heb ik daar geen zin meer in. Voor een lekkernij maak ik nog wel een uitzondering,

zaterdag 30 januari 2010

Poseren (1)

Na afscheid te hebben genomen van Zoë (ik heb de afgelopen drie dagen elke dag met haar gespeeld) ben ik met mijn baas naar het bos gegaan. Mijn baas stond elke keer stil. Ik moest dan netjes gaan zitten. Daar had ik toch geen zin in, ik wilde rennen en spelen.

dinsdag 26 januari 2010

Niemand vertellen

Ik ben vandaag met mijn baas naar Bussloo geweest. Hoe weet hij dat denkt u nu, maar ik weet inmiddels het verschil tussen bos en Bussloo. Mijn baas herhaalt nl. altijd de plek waar we heen gaan. Dus we gingen naar Bussloo.
Bussloo is altijd leuk, want ik kan daar lekker hardlopen, het water in en graven. Het hardlopen lukte wel. Mijn baas gooit dan met twee ballen. Nee niet tegelijkertijd. De eerste bal gaat de lucht in en ik ren erachter aan. Ik hoor "Rennen" en ren snel terug naar mijn baas. Net als ik bij hem ben, roept hij "Los!" Ik laat los, ren door en zie de tweede bal voor me landen. Een mooi spel. En mijn baas? Die wordt niet moe.
Ineens was er geen tweede bal meer. Mijn baas liep naar het water en dacht dat hij erover kon lopen. Hè, dat was geen water meer, want mijn baas stond erop. Even maar, ik hoorde krak, en mijn baas was weer op de kant.
Ik zag de bal liggen. Misschien kon ik hem pakken, maar mijn baas was stellig: "Nee!" Klein stapje dan. Ik gleed, snel terug dan maar. Mijn baas heeft wel vaak gelijk.'
Ik keek mijn baas aan. Wat nu? Nog een bal toch?
Mijn baas liep naar de bosjes, daar waar ik altijd achter vogels aan vang. Ik wachtte.
Ah, daar kwam hij weer aan, met iets in zijn hand. Het was een stok. is ook leuk speelgoed. Oh, niet voor mij  zo te zien. Hij liep terug naar de bal. Dit werd interessant.



Ik hoorde geen Krak, maar mijn baas stond toch op het water. De stok kwam langzaam bij de bal, hij raakte hem, nog een stapje, ja daar kwam de bal. Ik was er als de kippen bij en pakte hem wel even voor mijn baas. "Dank je wel!" Goed geholpen heb ik.
Hè hè, we konden eindelijk weer verder. Ik had wel weer zin om te rennen en de ballen te halen.

dinsdag 19 januari 2010

Reclame


Vandaag met mijn baasje naar het bos geweest. Volgens mij was ik hier onlangs nog, maar niet met mijn baas. Mijn baas was af en toe wel langzaam zeg. Normaal loopt hij flink door, maar nu was het soms slecht gesteld met hem. Of kwam dat door dat witte spul dat bijna weg was. Ik gleed soms ook even weg. Er waren ook weinig soortgenoten.












Bij de auto gekomen, begon mijn baasje opgewonden tegen me te praten. Kijk kijk. Waar dan? Wat ziet hij dan? Ik moest gaan zitten voor een bus. Klik.

Ik snuffelde nog even rond en rook wel iets bekends.........

zondag 17 januari 2010

Schrik

Vandaag was ik weer bij mijn vriend Luca. Ik zie hem vaak. Ik denk dat mijn baasjes en zijn baasjes elkaar goed kennen. Ik heb natuurlijk eerst lekker geravot in hun tuin. Daarna mochten we naar binnen en moest ik natuurlijk even knuffelen met de meisjes. En wat rook ik: eten. Ik had zo'n honger. Waar stond dat eten? Soms ging er een deur open en dan rook ik het nog beter. Even kijken, maar ik mocht er niet langs terwijl Luca dat wel mocht. Ik wist het: daar stond Luca zijn eten. Maar hij nam niets. Mooi stom. Het rook zo heerlijk.
We hebben nog gewandeld. Luca's baasje had een bal bij zich, maar deed er niets mee. Gooi hem dan weg, dan haal ik hem wel, dacht ik. Luca wil hem toch niet halen.
In de verte klonk een knal en ik zag dat Luca schrok. Hij stond ineens stil. Snel werd hem de riem omgedaan. Vreemd hoor. Waarom is hij bang? Hij gedraagt zich heel anders dan anders. Ik merkte dat al eerder.
Gelukkig kreeg ik ook eten. En ik glipte ook nog even langs iedereen naar het eten van Luca. Ik kon net een hap nemen, maar mijn baasje was ook snel. Nou ja, toch een hap.

maandag 11 januari 2010

Uitlaatservice


Wat komt daar nou weer aan? Voor mijn deur, wat groot. En er komen mensen aan. Dat kan niet, dat mag niet, want mijn baasjes zijn er niet. Ik moet het huis verdedigen. Ze hebben ook de sleutel en komen binnen. Ik ga mooi achter de bank zitten. Misschien gaan ze dan weer weg. Ja , dat had ik gedacht. Gaat er iemand op de bank naast me zitten. Waar mijn baas altijd zit. Ze was wel een volhoudertje en ze had ook iets lekkers. Voorzichtig proberen dan maar. Het viel eigenlijk wel mee. De ander had ik wel eens eerder geroken. Dan zal het wel goed zijn. Ik liep mee naar dat rijdende ding dat mijn baas ook heeft. Dan gaan we vast iets leuks doen, dus ik sprong er gelijk in. Na een tijdje kwamen we op een voor mij bekend terrein. Joepie, dit was leuk. Gezellig met heel veel nieuwe vriendjes.






Meer filmpjes van mij kun je vinden op de site van de Hotdogs Hondenuitlaatservice

Tevreden, moe en voldaan lag ik heerlijk te slapen op de terugweg naar huis.

zondag 3 januari 2010

Maatjes

Ik ben weer helemaal in mijn nopjes, want het is weer helemaal WIT buiten. Heerlijk rennen. De man die op mijn baas lijkt, kwam langs. Ik blaf altijd naar hem omdat hij me als puppy heeft laten schrikken. Hij probeert me nu om te kopen met hondensnoepjes. Vind ik prima natuurlijk, maar ik houd hem in de gaten. Maar je kunt wel lekker met hem stoeien en samen met mijn baas heeft hij ballen gegooid. Ik mag hem steeds meer. Hij gaat zelfs wel eens wandelen met me.

Toen hij weg was ging ik met mijn baasjes in de auto. En auto betekent dat we meestal wel iets leuks gaan doen. we stopten ergens en ik moest uit de auto. Waar was ik? Toen zag ik het. Mijn oppasbaas met Luca. Ik ging bij Luca achter in de auto en we reden verder. Na even samen in de auto mochten we los. Natuurlijk eerst achter elkaar aan rennen en even ravotten.
Natuurlijk kregen we nog iets lekkers en moesten we ook zo nodig nog poseren.

vrijdag 1 januari 2010

Allemaal lichtjes


Ik hoorde veel lawaai op straat, maar stoorde mij daar niet aan. Mijn baas reageerde er niet op, dus dan is het goed. En zolang er maar ballen worden gegooid vind ik het prima.
Het lawaai bleef, zelfs na de laatste wandeling. En mijn baasjes bleven bij mij en het licht bleef aan. Ik wilde slapen! Ik begreep er niets van.
Opeens was het heel licht en nog meer lawaai. Ik ging maar eens kijken voor het raam. Mijn baas ging naar buiten, ik mocht niet mee. Ik zocht mooi het donkerste plekje op, want ik wilde slapen.
Uiteindelijk ging het licht uit en vertrokken mijn baasjes.
Eindelijk is de rust weergekeerd hier in huis.