Terug naar zee

Na een lange zit in de auto was ik in een totaal andere omgeving als thuis. Geen bos, maar zand. De omgeving kwam me zo bekend voor en ineens had ik het door: hier was ik eerder geweest. En ik vond het weer geweldig. Vooral veel zand voor mij zodat ik overal kon graven en rennen. En natuurlijk water voor enige verkoeling. Mijn baasje heeft dit alles natuurlijk weer op de gevoelige plaat gelegd. Ik vond het prima en had de tijd van mijn leven.

Overal voldoende zand voor mij. Ik graafde me gek. Zelfs bij het huisje lag overal zand. Mijn baas had ook nog een tennisbal die ik elke keer ophaalde. Mijn conditie ging met sprongen vooruit.

Heerlijk om na het warme zand ook even in het koele zand te liggen. Even bijkomen en dan weer verder.

Soms moest ik ook op het terras. Wel leuk voor even want dan kon ik even uitrusten. Maar ik wilde weer terug naar het strand. Mijn baasjes hadden niet zo'n haast jammer genoeg.

Bruggetjes, daar heb ik het niet zo op. Vooral deze, die wiebelen teveel en dat vind ik eng. Ik heb liever vaste grond onder mijn voeten. Maar ik wilde wel naar mijn bazin, dus deed ik voorzichtig een paar stappen. En daar bleef het bij. Snel weer terug.

Hier was geen strand, wel water en een beetje bos. Warm was het ook. Gelukkig heeft mijn bazin me elke dag geborsteld.

Het was een fantastische week, maar eenmaal thuis ging bij mij het licht uit. Ik was zo moeeeeee.......