Steppen met de Hotdogs

Vanmorgen in de auto met mijn baas naar het bos gegaan zoals altijd. We gingen echter een andere weg dan normaal. Ik was benieuwd waar we heen zouden gaan. Na een tijdje zag ik toch bos. Mijn baas stapte uit, maar liet mij zitten. Flauw.
Toen zag ik het. De voor mij bekende bus van Debbie en Erwin. En nu zag ik Erwin ook. En ik mocht nu ook uit de auto. Ik zag al mijn vrienden al achter het hek. Mijn baas liet me daar ook heen gaan. En toen zag ik Debbie ook nog. Ik was helemaal door het dolle.
Even later stonden we met zijn allen voor het hek. We zagen nu waar we voor kwamen. We gingen steppen. We blaften uitbundig van opwinding, want steppen was gaaf. We raceten met onze baasjes door het bos. Helemaal cool. En aan het eind was ik zelfs behoorlijk moe. Ik zeg volgende week weer.

Prooi

Vandaag ben ik weer op diverse plekken geweest: van bos tot achtertuin tot koekjes bij 'oma'. In het bos heb ik weer diverse malen de 100 meter gelopen en ik zweer je, ik ben de enige die Usain Bolt kan verslaan.
Vanmiddag heb ik met mijn baas gevoetbald in de tuin. Hij kan het beter dan ik, maar als ik de bal eenmaal heb laat ik hem niet zo meer los. Zo probeer ik ook altijd de zwanen in de buurt op te jagen. Gelukkig voor de zwanen gaat me dit beter af.