Na een lange rit kwamen we aan op een groot terrein.
Ik was op onbekend terrein dus moest mijn baasjes goed in de gaten houden. Ik moest alert zijn dat ze er niet stiekem vandoor zouden gaan.
Ik mocht bij mijn baasjes op de kamer slapen en ze namen me overal mee naartoe. Behalve 's ochtends dan, dan was ik even alleen. Ik piepte en jankte dat ik mee wilde, maar ze waren onverbiddelijk. Ik ging maar voor het raam liggen, dat gelukkig erg leek op de ramen thuis, waar je liggend naar buiten kon kijken.
Op het terrein liepen koeien. Die waren erg nieuwsgierig naar mij, maar ik moest er niets van hebben, dus heb ik tegen ze geblaft.
De hele dag ben ik onderweg geweest met mijn baasjes. Ik kende nergens de weg, maar mijn baasjes blijkbaar wel, want we kwamen op de meest leuke plekken voor mij. Zo kon ik bijna overal los en was er zand, water of bos. En dus ook denneappels en stokken, kon ik graven, en hadden mijn baasjes ook de bal meegenomen. Tijdens het eten van mijn baasjes lag ik soms gestrekt onder de tafel. Daarnaast bedelde ik vaak om een likje melkschuim van de cappuccino. Één keer trok ik mijn baas bijna met stoel en al om toen een hond naar me gromde en ik blaffend achter hem aan wilde rennen. Mijn bazin vond dat wel leuk.
Ik was helemaal happy hoewel ik toch steeds moest blijven opletten dat ik mijn baasjes niet uit het oog verloor. Daar werd ik erg moe van. Aan rusten kwam ik nauwelijks toe.
Na een paar dagen en weer een eind in de auto kwamen we bij mijn oppas, Truus en Piet. Hier kon ik eindelijk even bijkomen en lag ik lekker op mijn rug.
Uiteindelijk kwam ik weer thuis in mijn vertrouwde huis. Eindelijk kon ik in alle rust gaan slapen en dat heb ik gedaan, de klok rond.
