Winterpret

Ik weet niet wat er allemaal in de tuin en op straat ligt, maar ik vind het geweldig. Ik spring er door en hap er in. Mijn baasje gooit de bal en ik ren erachteraan. Stuiven! Soms ben ik de bal kwijt en moet ik hem zoeken van mijn baas. Makkelijk gezegd, die bal is niet te vinden onder dat witte spul. Ik wroet me een weg naar de bal. Eindelijk heb ik hem weer. Soms vindt mijn baas hem eerder. Flauw.

Op de tafel

Normaal mag ik nooit op de bank of de tafel (ik doe dat ook nooit), maar er zijn uitzonderingen. Als ik word geborsteld, dirigeert mijn baas me op de tafel. Hij lokt me met een snoepje. Dat borstelen interesseert me niet zo, maar dat snoepje natuurlijk wel. Ik spring dan gewillig op de tafel.
Als ik buiten ben, heb ik soms wel trek in een snoepje. Dan ga ik even demonstratief op de tafel zitten. Ik kijk dan met een vragende blik naar binnen. Of ik een snoepje krijg. Helaas, mijn baasjes trappen daar nooit in. Ze besteden niet eens aandachtg aan me. Jammer. Dan geef ik het op en druip ik af.