Na even wachten ging ik met mijn baasjes naar een andere kamer. Ik probeerde nog door de buitendeur te gaan, maar helaas liet mijn baas dat niet toe. Behalve mijn baasjes waren er twee mensen in het wit.Ik kreeg een hoes over mijn neus en bek. Daarna werd ik opgetild en lag ik plotseling op een tafel. Na een korte worsteling lag ik in de houdgreep bij mijn baas. Ik voelde iemand aan mijn poten trekken. Ik moest huilen. Gelukkig fluisterde mijn bazin lieve woordjes in mijn oor. Dat vond ik wel fijn. Ik werd er rustig van en huilde niet meer.
Uiteindelijk duurde het niet lang en stond ik al gauw weer met de benen op de grond. Ik ging voor een van de witte jassen zitten, want misschien kreeg ik dan een lekkernij. En inderdaad, het hielp.
