Drukke dagen

Auto in, auto uit, bos in, bos uit. Even thuis en daarna weer de auto in. Dacht ik dat we naar de grote zandbak van Kootwijk gingen, reden we gewoon door. Eindelijk gingen we eruit. Vreemde plek, want er was geen gras en geen zand. Dat wordt niet rennen dus.

We gingen door een deur en kwamen in een afgesloten ruimte. We kwamen in beweging en ik voelde dat we naar boven gingen. De deur gingen weer open en toen zag ik het. Het was die man die op mijn baas lijkt. Ik blafte, waarop ik direct een koekje van hem kreeg. Nu was het goed.
Natuurlijk heb ik de buurt verkend en veel nieuwe geurtjes opgesnoven. Op de terugweg was ik moe en kwam pas weer tevoorschijn toen we thuis waren.

Vanochtend weer met mijn baas in het bos geweest. Het was van korte duur. Later begreep ik waarom, want ik ontmoette Luca op Bussloo. Samen met alle baasjes gewandeld, gerend en gespeeld. De meisjes waren er natuurlijk ook bij.
Thuis gekomen kreeg ik eten.Nu lig ik lekker languit achter de bank.