Mijn baas begrijpt blijkbaar niet dat ik mensen in lange witte jassen niet mag. Zij moeten altijd bij plekjes voelen wat ik niet wil. Ze hebben iets in de hand en prikken daarmee in mijn kont. En toch moet ik er soms heen. ik verzet me hevig, maar mijn baas neemt me gewoon in de houtgreep. Het duurt gelukkig maar even, voordat we weer naar huis gaan.Direct daarna neemt mijn baas me even mee naar het uitlaatveld. Hij gooit ballen met me, zodat ik kan rennen. Ja, en dan zeker denken dat ik vergeet wat er net gebeurd is. Dacht het niet. En nu hoorde ik ook weer vreemde geluiden die ik niet herken. Het werd me allemaal even teveel. Ik rende van het veld weg, mijn baas verbaasd achterlatend, naar huis.
Ik wachte netjes voor de poort totdat mijn baas ook verscheen.
