Gelukkig, ik voel me weer een stuk beter. Ik heb weer zin in eten. Ik ben nog bij Luca geweest en heb zoveel gespeeld dat ik er zelfs genoeg van had. Maar die kleine Luca bleef maar doorgaan.
Thuis ben ik onderhanden genomen door mijn bazin. Ik werd van top tot teen geborsteld. Ik heb er nooit zo'n zin in, maar ze blijft aandringen. Het is wel de enige keer dat ik op de tafel mag. Nou, voor een snoepje spring ik daar wel op.
