Fotootje

Hoera, ik ging met mijn baas in de auto. Naar het bos.............. of toch niet want we reden een andere straat in. O nee toch, niet weer. Ik zag het gebouwtje al. Dezelfde als vorige week. Toen ik moest huilen. Mijn baas liet me uit de auto en probeerde me eerst nog om de tuin te leiden door even met me langs de bosjes te lopen. Ik had geen zin in plassen, maar voor mijn baas deed ik dan maar een klein plasje.

Binnen was er niemand, maar al snel waren er drie mensen, waarvan er één me vaag bekend voorkwam van de laatste keer. Ik probeerde ze weg te blaffen, maar helaas. Mijn baas nam me mee naar een kamertje. Hij ging over me heen staan en even later voelde ik een prikje in mijn kont.
Vervolgens ging mijn baas weer met mij de kamer uit. Naar huis! Nee helaas, ik moest wachten. Gelukkig bleef mijn baas ook.

Ik begon langzaam wat slaperig te worden. Ik kon mijn ogen niet meer open houden. Er kwam iemand kijken, maar ik was nog wakker genoeg om deze persoon weg te blaffen. Maar ik zakte toch steeds verder weg. Mijn halsband werd afgedaan en ik werd opgetild en op een tafel gelegd. Ik deed nog een poging om te ontsnappen, maar die mislukte. Ineens zag ik mijn baas ook niet meer. Ik was nu zo moe dat ik me maar overgaf aan de witte jassen. Heel af en toe voelde ik iemand aan mijn poten zitten. Het deed een beetje pijn.

Hé, ik zag mijn baas weer vanuit mijn ooghoeken, maar ik had de kracht niet om op te staan. Ik hoorde mijn baas praten met de man die ik in mijn droom ook zag. Of droomde ik niet?

Mijn baas deed mijn halsband om en praatte zachtjes tegen me en aaide me. Ik voelde nog twee prikjes en daarna werd ik een beetje wakkerder. Heel langzaam deed ik mijn ogen verder open en keek ik naar mijn baas.

Langzaam tilde ik mijn hoofd op, keek om me heen, viel even terug, en probeerde het opnieuw. Ik kwam overeind en ging staan. Zwalkend liep ik een stukje. Ik was erg suf, maar na een paar stappen ging het al wat beter. Mijn baas hielp me in de auto en we reden naar huis. Nu lig ik suf achter het huis.

Noot van de baas: Gido heeft een paar vergroeide rugwervels. Deze zijn aan elkaar gegroeid en kunnen niet individueel worden bewogen. Dit veroorzaakt stijfheid en soms pijn. Actie met zijwaartse bewegingen ontzien. Fietsen mag wel, zolang hij maar recht loopt.