Ik ben bij Luca geweest en daar waren natuurlijk ook "de meisjes" Joëlle en Mirthe. En nog veel meer mensen en kinderen. Gezellig hoor. Er was altijd wel iemand die met me wilde spelen. Soms met de tennisbal, dan weer met de voetbal en zelfs even met de skippybal, maar die werd al snel afgepakt. Ik kon er anders mooi mee schudden alsof het een prooi was. En mijn tanden konden er makkelijk in, lekker zacht.
Luca zat me elke keer keer uit te dagen. Ik had er niet elke keer zin in en dat liet ik even merken.
