Er vandoor

Mijn bazin en ik gingen weer lekker naar het bos waar ook water stroomt. Niet te diep, want van zwemmen houd ik niet, maar lekker alleen mijn pootjes erin. Af en toe de bal halen.
Terwijl mijn bazin even niet keek, ging ik er vandoor. Ver het bos in. Ik hoorde mijn bazin wel roepen, maar ik kwam mooi niet.
Plots hoorde ik niets meer. Niemand die me riep. o jee, waar is mijn bazin nu? Ik wist het ook niet meer. ik rook haar niet en wist de weg ook niet. Het duurde een eeuwigheid.
Toen hoorde ik het weer: 'Gido, Gido!' Ik zag mijn bazin weer. 'Hier', riep ze en ik was als een puppy zo blij dat ik haar zag. Snel rende ik naar haar toe.

Thuisgekomen kreeg ik de schrik van mijn leven. Ik werd vastgehouden en kreeg heel veel water over me heen en een of ander stinkspul. Ik vond het niks. Gelukkig hielden mijn baasjes snel op en boenden ze me weer droog.